Drie zusters –
Paul Koek maakt van Tsjechov in Bochum bewegingen zonder vooruitgang, Nachtkritik.de, Bochum, 6 oktober 2011
Rumoerig porseleinen servies, stille lichamen
'Paul Koek heeft Theun Mosk opdracht gegeven voor Drie zusters een perfecte locatie te ontwerpen om geblokkeerde communicatie ruimtelijk weer te geven. Meerdere gesprekken vinden tegelijkertijd plaats en lopen kriskras door elkaar heen, zoals de sprekers door het huis ronddwalen. De Nederlandse regisseur, componist en artistieke leider van de Leidse Veenfabriek maakt drama’s op klank en ritme. Tsjechov’s subtiel gearrangeerde dialogen zijn daarvoor bijzonder geschikt. Bij Koek verworden ze tot meerstemmige huismuziek met een achtergrondkoor van bewoners die trappen op en neer lopen. De toonaangevende instrumentale muziek is gebaseerd op motieven van Morton Feldman en wordt door drie musicerende zusters gespeeld op cello, fluit, toetsen en porseleinen servies.'
Tsjechov in slowmotion, Ruhr Nachrichten, 8 oktober 2011
De scenografie maakt indruk
'Ook al komt het einde van de voorstelling te traag, de enscenering biedt veel om enthousiast over te zijn. Men kan zien dat elk detail, van de kostuums tot aan de muziek tot aan de kleinste rol, weldoordacht is en met elkaar werd versmolten. Het decor van Theun Mosk maakt indruk. Van het souterrain tot aan de trekroede heeft hij kamers naast en boven elkaar opgestapeld. Dat de moeilijkheden om met elkaar te communiceren duidelijk verbeeldt.[...] Hier is ruimte voor de 14 acteurs, die op het podium staan, ook als ze geen tekst hebben. Het lukt hen steeds opnieuw om pakkende portretten te schetsen. Zoals Bettina Engelhardt als de dominante zuster Olga, Anna Grisebach die een wanhopige Masja vertolkt, of Nadja Robiné die de schoonzus Natalja met veel energie neerzet.'
Tsjechov’s universum, Frankfurter Rundschau, Feuilleton 11 oktober 2011
Paul Koek ensceneert Drie zusters in Bochum als surrealistisch muziekschouwspel
'Tsjechov’s toneelstuk presenteert Paul Koek in de vertaling van Peter Urban, integraal in drieënhalf uur. Koek beschouwt de tekst als partituur, elke ingreep moet nauwkeurig gemotiveerd zijn. Hij interpreteert niet, kiest geen focus. En ontvouwt een Tsjechov-universum waarin de oude maagd en twee luitenanten net zo belangrijk zijn als de vermeende hoofdpersonages. [...] Paul Koek verplaatst het stuk niet naar een specifiek en herkenbaar tijdperk, hem gaat het om het tragikomische bestaan an sich, onvervulde dromen en wanhopige ontsnappingspogingen, eenzaamheid en onverschilligheid. Veel van de opgevoerde momenten laten telkens psychologisch accurate studies van de ziel zien. [...] Het ensemble in Bochum toont zijn grote klasse. Elke rol is uitermate goed bezet, geen enkele laat zich met weinig woorden omschrijven. Geen van de acteurs neemt namelijk genoegen met slechts een facet van de rol maar blijft continu zoeken naar diepere lagen.'
De muziek moet het werk doen, Süddeutsche Zeitung, Feuilleton 19 okt 2011
Tsjechov’s Drie zusters blijft een muur van geluid
'Het decor van Theun Mosk is een geweldige vondst. Het is geen burgerlijke salon maar een complex van vier verdiepingen met 24 kamertjes die allemaal verschillend ingericht zijn: het ene kamertje met een flatscreen, het andere weer met een kookpit, een model van een skyline, een pilaar of een kegel. Alles is met elkaar verbonden door enkele luiken, ladders, gordijnen. Het is een gevarieerde omgeving van tastbare en abstracte onderdelen. Ergens op de benedenetage schuilen drie muzikanten die onvermoeibaar een muur van geluid opwekken, gebaseerd op motieven van de Amerikaanse componist Morton Feldman. De Nederlander Paul Koek is in de eerste plaats muzikant en dan pas regisseur. Hij heeft eerder met het Schauspielhaus Bochum Candide gemaakt en ensceneert nu Tsjechov’s Drie zusters. Zijn werk beschouwt hij als een ‘Gesammtkunstwerk’, een samensmelting van muziek, beeldende kunst, en acteerkunst – juist in deze volgorde.'
