Tekst Martin Crimp
Vertaling Paul Slangen
Regie Paul Koek
Spel Fleur van den Berg, Anneke Blok, Erwin Boschmans, Anne Breure, Reinout Bussemaker, Niki Hadikoesoemo, Yonina Spijker
Compositie Ton van der Meer
Vormgeving Theun Mosk
Kostuumontwerp Elian Smits
Regie-assistentie Sytze Schalk
Techniek Tjalling Bal


geen-video-beschikbaar

19-20 feb 2010, 20.00 uur
Leiden, Scheltema Complex - 071-3318053

23-27 feb 2010, 20.00 uur
Leiden, Scheltema Complex - 071-3318053
(25 februari première)

3-4 mrt 2010, 20.30 uur
Almere, Corrosia! - 036-5215648

5-6 mrt 2010, 20.30 uur
Haarlem, Toneelschuur - 023-5173910

12-16 mrt 2010, 20.30 uur
Amsterdam, Frascati - 020-6266866

18-20 mrt 2010, 20.30 uur
Groningen, Grand Theatre - 050-3140550

27 mrt 2010, 20.30 uur
Amersfoort, De Lieve vrouw - 033-4226555

29-31 mrt 2010, 20.30 uur
Den Haag, Theater a/h Spui - 070-3465272

7-8 apr 2010, 20.30 uur
Breda, Chassé - 076-5303132

10 apr 2010, 20.30 uur
Eindhoven, Plaza Futura - 040-2946848

14-17 apr 2010, 20.00 uur
Leiden, Scheltema Complex - 071-3318053

24 apr 2010, 20.30 uur
Rotterdam, Schouwburg - 010-4118110

28 apr 2010, 20.30 uur
IJmuiden, Witte Theater - 0255-521972

1-3 mei 2010, 20.30 uur
Utrecht, Theater Kikker - 030-2319666

Over de voorstelling

DE CITY
In De City laat Martin Crimp als geen ander weten hoever we van ons gevoel zijn afgeraakt. Hij beschrijft niet alleen een relatie tussen twee mensen, maar speelt ook een spelletje met de realiteit. Dingen die eerst alleen in de taal, in de gesprekken tussen de personages bestaan, materialiseren even later op het toneel.
Is alles wat Chris en Claire meemaken wel waar? Of is het allemaal verzonnen?
De Veenfabriek speelt speciaal op uitnodiging van Martin Crimp zijn nieuwe tekst De City.
In de regie van Paul Koek en met een cast van geweldige acteurs en aanstormende talenten van de mimeopleiding maakt de Veenfabriek van deze beklemmende tekst een energieke, muzikale en eigenzinnige voorstelling.

Nieuwe toneeltekst van de Britse toneelschrijver Martin Crimp voor het eerst in Nederland.

Hoe komt het toch, zei hij tegen me, dat de dingen die we hopen ons verdrietig maken?